Mijn eerste Egmond Pier Egmond

Mijn eerste Egmond Piet Egmond

‍

Het is zover, ik word wakker om 5:00 en heb slecht geslapen. Vandaag is de dag. Het begin van dit nieuwe sportjaar voor mij. Als beginnend mountainbiker heb ik wat doelen neergezet en één daarvan is om op de Kaaitjestocht in Winkel fitter te beginnen als vorig jaar. Toen had ik na mijn winterslaap de nodige kilo's te versjouwen en dat wilde ik niet meer.

Nou, de kerstkilo's zitten er wel weer aan, het voelt een beetje alsof de appelflappen rechtstreeks in mijn zij zijn beland en de nagerechten direct aan mijn buik zijn blijven kleven.Ik heb de afgelopen weken rustig aan gedaan met Mountainbiken, 2 weken niet gefietst en een paar keer maar 1x in de week. Dit had te maken met drukte op het werk van Spaansen en het afronden van wat aangenomen klussen als ZZP'er.

Afgelopen maandag heb ik met vriend Steven even een rondje Schoorl gedaan en dat voelde weer goed. Steven moest zijn fiets afstoffen en heeft veel minder getraind het afgelopen half jaar, dus ik kan voor het eerst een beetje in het spoor blijven. Martijn heeft de hardloopschoenen aangetrokken om de 10KM te doen in Schoorl op zondag, maar hij belde gisteren op dat hij ziek was. Eigen schuld zei ik, moet je maar niet gaan lopen! 😉.

‍

‍

Strandbanden

Gisteravond appte Steven nog, hij kon nog "Standbanden" regelen! We zagen in een video van Beukers dat je niet zonder deze banden kon rijden, dat geld dat vooral voor de keren dat je de strandopgang op moet door het "Mulle" zand. Ik heb mijn wegbanden onder mijn Rockrider gezet deze zijn wel wat dun maar hebben geen noppen aan de oppervlakte en op het strand gaat dat ook wel dacht ik. Eenmaal aangekomen durfde ik mijn banden niet te verwisselen, we zijn niet echt vroeg en dat banden verwisselen is niet helemaal zo mijn ding. Echt handig ben ik niet. Ik had nu al hulp gekregen van mijn buren Perima Cycling in Ermelo. Ik had deze zomer banden gekocht van Arjo (Offroad Centre Schoorl), maar Schoorl was even te ver rijden om strandbanden eronder te gooien.

‍

Nieuwe Mountainbike voor Steven

‍

Steven heeft en prachtig nieuwe fiets een "Sensa". Nou dat mag ook wel want hij rijdt volgens mij minstens al 20 jaar op zijn Mountainbike. De fiets is van Carbon oogt super mooi  en licht in het antraciet/zwart.

‍

‍

Nadat we mijn startbewijs opgehaald hebben in de sporthal lopen we naar de sponsortent, daar heeft Steven zich ingeschreven via Wevers Bouwgroep. Ik krijg direct een bandje aangeboden, dus kan mijn MTBNOW trui daar dan even laten liggen. Het voordeel van zo'n inschrijving via een sponsorteam is dat je direct mag starten achter de pro's. Ik start in vak groen helemaal achteraan. Dat betekent dus dat ik door veel sporen heen moet in het zand.

‍

Ik heb mijn GpPro's mee. Eentje bij Steven achterop zijn fiets gezet en eentje op mijn fiets. En zelfs nog eentje op mijn borst met de "Chesty". Al blijkt direct al dat mijn GoPro Mini vannacht heeft aangestaan en die heeft een interne batterij dus dat is klaar. Tijdens de rit is de batterij van de GoPro op de borst ook snel leeg, beginnersfoutje 😬.

‍

De start

De start begin rommelig ik merk direct dat ik naar een groep moet fietsen want alleen is het niet te doen tegen de wind in. Eenmaal aangekomen in de groep ben ik al helemaal kapot, zo kapot zelfs dat ik bijna weer de groep moet lossen. Gelukkig herstel ik vrij snel en besluit ik wijs om bij de groep te blijven. Het valt mee met de banden, misschien heb ik ze iets te zacht maar ze snijden zeker niet door het zand heen. Het strand licht er strak bij dat is ook een voordeel. Na een tijdje begint het dan te kriebelen en denk je, ik ga toch vooruit! Maar dan word je snel teruggeroepen want de wind is heftig en je bent na 1 minuut weer ingehaald door de groep met het enige gevolg dat je wederom kapot bent. Een paar keer wisselen we met de groep van "Strandhelft". Dat wil zeggen: je rijdt op een zandbed en deze volg je. Maar soms eindigt zo'n zandben richting de duinen en moet je via wat plassen of "losser" zand terug naar het stevige zand.

‍

Op de helft

Het is jammer dat mijn GoPro het begeven heeft, want op de terugweg moet je af en toe de duinopgang op, daar staan veel mensen je aan te moedigen dat is erg leuk. Gelukkig heb ik achterop de fiets van Steven ook een GoPro gemonteerd. De foto's die je ziet, zijn van die camera. Mijn banden snijden dan snel de aardbodem in op de opgang en ik moet snel lopen. Op de terugweg hebben we de wind vol in de rug. En ik focus mij iedere keer op een "snelle" mountainbiker voor me om deze in te halen. Ik haal echt veel mensen in, het gaat zalig! Alleen bij de strandopgang verlies ik weer veel plaatsen... maar ik maak ze weer goed op het strand. Ik heb het zelf niet door, maar ik haal op het einde Steven in, hij had een offday dacht hij, maar later blijkt dat zijn banden op een veel te lage spanning stonden (0,5), dan raak je dus echt kapot en dat gebeurde dus ook.

‍

‍

‍

De GoPro op Steven zijn fiets, (mijn gopro was te snel leeg!) Je ziet mij nog wel even!

‍

‍

‍

De finish

Ik finish als 400ste van de ruim 1200 deelnemers in mijn groep. De tijd: 01:34:05. Totaal hebben we 38KM gereden. Eenmaal aangekomen bij de tent bel ik Steven, hij neemt op en vertelt zijn verhaal. Jammer dat ik hem niet gezien had. Ben ik dan tevreden? Ja, maar het moet volgende keer wel sneller! Als ik kijk naar de tijden van vriend Sander Kliphuis 01:16:29 weet ik. Volgend jaar wil ik 10 minuten langzamer zijn dan Sander. Bijhouden zal ik hem nooit, maar er langzaam naartoe kruipen is het doel.

‍

Egmond Pier Egmond

Egmond Pier Egmond is de allermooiste strandrace van Nederland wordt het gezegd en dat kan ik beamen. Alles is top geregeld. De stranden zijn gigantisch groot er is ook echt heel veel publiek wat je aan staat te moedigen. Volgend jaar zijn we er weer bij dan probeer ik ook vooraan de starten en weet ik zeker dat Martijn ook van de partij is.