De Stoneman in de Ardennen

Het is vrijdagmorgen, Husqvarna Ebikes in de auto en op naar de Belgische Ardennen! Want daar is de "Stoneman" een van de bekendste mountainbike routes in Europa. 176 Kilometer lang en 3900 hoogtemeters. Deze tocht staat al een tijdje op ons lijstje maar je kent het wel.. er is aldoor wel wat. Nu was het mooi weer, het regenseizoen is net voorbij dus geen excuses!

‍

Martijn rijdt op zijn Husqvarna MC6 en ik op de Mountain Cross 5 (MC5), wat zijn we hier toch blij mee. Als je eenmaal elektrisch rij wil je niet anders meer lijkt wel. Samen heben we besloten dat we de Stoneman in "Ecomodus" gaan rijden op 65KW. Dan heb je bergop iets ondersteuning, en naar beneden lekker hard genieten van de Full-Suspension vering van 150mm. We kunnen op 1 batterij 75 kilometer rijden. We hebben 1 extra batterij mee, dus zouden we de toch in 2 dagen kunnen rijden. De tactiek is dan zodra we op 50% zitten om 1 batterij te vervangen met de volle zodat we beide 150% batterij hebben goed voor 100KM. 2 extra laders mee in rugzak, dan kun je onderweg eventueel nog ergens laden als je wat gaat eten. Ik moet eerlijk zeggen, alles bij elkaar pittig zwaar! Een goede rugzag is hierbij echt nodig.

We komen vrijdagmiddag aan. Het is de eerste keer dan we zo'n grote tocht maken op de Husqvarna's, dus het is een beetje zoeken, en omdat we niet echt de prestratie drang hebben om dit binnen 1 of 2 dagen te doen maken we alvast een beginnetje voor het eten. De eerste 20 Kilometer verbazen we ons in de bossen van de Ardennen. Wat een enorm uitgestrekt gebied en wat een prachtige natuur. We rijden ook gewoon terug met de fietsen, de test in ECOmodus is geslaagd! We rijden alle mountainbikers voorbij, maar gebruiken toch zo min mogelijk van de elektrische Shimano motor. Er zijn verschillende stempelpunten, waar je je kaart moet "Ponsen" om te laten zien dat je er geweest bent. Zo'n kaart is overigens niet verplicht, je kunt het ook digitaal doen.

‍

's Avonds eten we Pizza in Daft Studio's (in Malmedy)een prachtige locatie om te overnachten in een tent of hotelkamer. Er is hier een bar, gezellige kantine en een relaxruimte. Je kunt al je wilt Poolen of even lekker een filmpje kijken in de Bioscoopzaal.

‍

Zaterdag

Heerlijk uitgeslapen worden we wakker, rustig even een ontbijtje want we willen vandaag kalm aan beginnen. 70 Kilometer is de bedoeling. De extra batterij nog even thuis laten en gewoon lekker fietsen. We rijden met de bus naar ons eindpunt van gisteren en daar gaan we dan weer verder. Tijdens de eerste kilometers merken we dat we de bergen hebben bereikt, we komen in hartslag 160 op de heuvels aan. Natuurlijjk gaat dit veel makkelijker in de "Trail" of "Boost" modus van de Husvarna. Maar dan moet je echt per persoon 1 batterij meenemen of onderweg 3 uur laden.

‍

‍

We verbazen ons wederom over het prachtige landschap. Zo dicht bij Nederland, het is ongelooflijk. Soms rij je ergens waarvan je voelt "Als ik nu pech krijg, is het zeker 20 Kilomter lopen naar de bewoonde wereld! De paden zijn goed onderhouden en lopen van singletracks, naar trekkerpaden en soms een klein stukje asvalt. De bewegwijzering is goed al raad ik wel aan om de route in GPS mee te nemen. Dit kan via Komoot op je telefoon zoals wij dit doen, of via een Fietscomputer natuurlijk. Let er wel op: bij gebruik GPS op je telefoon gaat de batterij sneller leeg. Dus zorg dan je een "Powerbank" mee hebt of een lader. We rijden niet vaak verkeerd, meestal is het uit enthousiasme omdat we zo lekker de vaart erin hebben naar beneden.

‍

‍

Na 60 kilometer op de eerste dag besluiten we naar de dichtszijnde stad te fietsen. Dat is Sankt Vith. Daar aangekomen stoppen we bij een restaurantje. We zien een stekker en vragen of we even mogen laden. Dat mag, al zien we al snel daarna het bord.. ebike laadpunt.. ahum, toch iets vermoeider dan we dachten. Toch besluiten we om ons aan ons plan te houden en te stoppen. We bellen een Trailtaxi en laten ons terugbrengen naar de auto. Als we thuiskomen is het even tijd voor Lasagna van de echte italiaan. Dat hebben wel wel verdiend. We gaan morgenvroeg om 7 uur vertrekken met de auto, dan zitten we om 8 uur op de ebikes!

‍

‍

‍

Zondag

Zondagmorgen is het even zoeken naar een geschikte parkeerplaats waar we willen starten. Eenmaal gevonden rijden we 5 kilometer naar ons eindpunt van gisteren. We gaan vol goede moed van start. We komen vandaag in het ruigere gebied en dat merken we al snel. De hoogste berg van de hele route staat voor ons. We komen uitgepunt boven maar zijn er trots op niet de "Boost" stand te hebben gebruikt, ook al is dat af en toe flink aantrekkelijk! We drinken koffie bij een camping en merken daar op dat we een stempelpunt gemist hebben! We waren daar wel aan het zoeken, maar hij stond net ergens achter een schuurtje hoorde we achteraf. Dit is gelukkig niet erg, de organisatie kan ook kijken naar je route op bijvoorbeeld Strava en dan kom je evengoed op de lijst van "atleten" die de Stoneman hebben gereden.

‍

‍

Rond 11:30 komen we een restaurant tegen en besluiten we even om wat "Pasta" bij te tanken. We bestellen Spaghetti, en die was zo op! We mogen onze fietsen even laden dus dat doen we ook maar even. Het gekke is, als je al een elektrische auto hebt vindt je dit heel normaal. Terwijl ik een paar jaar geleden nog gedacht zou hebben: Wat een stelletje gekken!

‍

‍

‍

We zijn we onderweg en rijden weer flinke stukken. Nu wat meer heuvelachtig en wat minder klimmen. We komen door dorpjes en rijden door de velden. 20 Kilometer voor het einde komen we op echte MTBroute. We kunnen het niet laten.. zetten de ebikes op Boost en gaan als een gek! Martijn zet zelfs de sneltste tijd ooit gereden op een stuk "Downhill" neer, ik wordt 8ste ooit... Dit komt natuurlijk ook omdat de fietsten natuurlijk wat zwaarder zijn (22 kilo) ipv 15 Kilo en dat merk je echt als je naar beneden stuift.

‍

‍

‍

Rockgarden

Er is ook een technisch downhill, een echte "Rockgarden" Er is een buiten weggetje, maar wij besluiten om het te nemen. Martijn gaat rap naar beneden maar ik doe rustig aan. De stenen zien er hard uit, en zonder bescherming (alleen een helm en rugzag) durf ik dit soort dingen niet aan. Gebrek aan techniek, dat is het voornamelijk.

‍

‍

We hebben ruim genoeg in onze batterij om onze laatste 10 kilometer (van de 100) even door de rammen op de "Trail" modus. We besluiten dus om dit maar even lekker te doen! En jeetje... wat een verschil is dat zeg. We rijden echt met 5 kilometer sneller een berg op, en zijn niet eens moe!

‍

‍

Finish

We naderen de finish in het stadje Malmedy waar we ook zijn gestart vrijdagmidag. Het voelt echt als een overwinning. Door het snelle downhillen voelen we onze bovenarmen enorm. Dat is het grootste verschil met een klassieke mountainbike. We halen onze troffee op bij de lokale VVV en gaan we even lekker zitten op een terrasje. Maar als we daar dan weer vanaf moeten voelen de benen ineens ontzettend zwaar... het was ook zwaar... maar het was ook prachtig! De Stoneman, wij raden hem je zeker aan!

‍

‍

‍

‍

‍

‍

‍

‍

‍